- мурыкташ
- мурыкташГ.: мырыкташ-ем1. понуд. от мураш2. шуметь, звенеть, бренчать, греметь чем-л.
Йыҥгырым мурыкташ звенеть звонком.
Василий Александрович, шинчырым мурыктен, изи капкам почо. [/i]С. Чавайн.[/i] Василий Александрович, гремя цепями, открыл калитку.
Орина, ведражым мурыктен,ончыкыла ошкыльо. [/i]«Мар. ӱдыр.»[/i] Орина, бренча вёдрами, зашагала вперёд.
3. перен. разг. ударить, стукнуть, хлопнуть, шлёпнуть кого-л.Шӱргӧ гыч мурыкташ ударить по лицу.
– Ворым от кучо гын, пытарат! Тоям налын, туп воктенже мурыкташ кӱлеш, – кумшыжо урмыжеш. [/i]«У вий»[/i] – Если вора не поймать, погубят! Взяв палку, надо стукнуть по спине, – басит третий.
4. Г.перен. ускакать, убежатьЯлжы веле кагакын кайы – мырыктыш. Пятки только засверкали – побежал.
Идиоматические выражения:
Марийско-русский словарь . 2015.